Siberut, Sallappak

Zondag 6 augustus .
We vertrekken met de kano na een nacht op Rotan matjes. Deze liggen weer op het hard hout waar het huis van gemaakt is. Het is erg wennen want mijn billen zijn een zacht matras gewend, op je rug liggen gaat nog wel maar als je op je zij gaat liggen doet het erg pijn op de heupen, die zijn natuurlijk gewend weg te zakken . Herman zegt ook dat als een mentawai zegt lekker te hebben geslapen je dat ook ziet. Hij heeft dan nl de ribbels van de rotan in zijn gezicht staan.
De reis met de kano is overweldigend qua natuur maar ook vanwege het lawaai van de buitenboord motor. Het is zo'n motortje met een lange steel naar achteren. De kano's zijn prachtig uitgehakt uit een boomstam. Puur natuur en er zitten een hoop manuren in. De reis duurt echt lang , zo'n 5 uur inclusief pauze.
De motor valt af en toe uit en in een korte plaspauze springt Herman zijn broer uit de kano en komt een paar tellen later vanuit het niets weer tevoorschijn met een handvol vruchten. Een klein beetje een zuurtje zit er in de balletjes waar je de schil ervan moet afbijten . Dan is het een beetje appel achtig. De pauze is in het oerwoud in een traditioneel huis met alle spullen voor rituelen en gebruiken klaar liggen. Herman stapt uit de kano en zakt gelijk een meter diep weg in het water. Zijn telefoon is wel kapot maar hij heeft gelukkig niks. Zijn moeder stapt met een natuurlijke gratie uit de boot en loopt rustig naar onze tempat isterahat . Ze bewandelt de de trap van het huis wat een met treden uitgehakte boomstam is ook al met hetzelfde gemak. Ik vind het best moeilijk maar gelukkig val ik niet. Ik heb al zon pijn in mijn kont van het opgevouwen zitten in de kano. We eten uit een pisangblad het eten dat zijn zus heeft klaargemaakt . Het kleine nichtje van legen , zij is ook mee, springt en huppelt en zingt en danst rond legen. Ze is zo blij dat hij er is. Herman legt alles wat in het huis hangt uit . De skeletten van apen en varkens en zwijnen en zelfs van een hert. Ook hangen er veren en trommels voor rituelen , kook gerei in de dapur en fuiken om te vissen etc etc.
Ik ga nog even plassen en wordt gelijk gebeten door een bosmier. Zijn moeder gaat ook plassen . Ik zie haar een stukje het bos in lopen en weg is ze. Zij is echt een met haar omgeving, echt bijzonder. De aankomst bij het dorp is ook bijzonder, er wachten een paar mensen maar als we uitstappen begint het vele handenschudden . De familie is blij Herman en legen te zien . Het dorp is best wel groot en we wandelen wat af en begroeten iedereen met hailaoita en daarna een hand op je hart. Allemaal broers en zussen en neven en nichten. Herman laat het hele dorp zien en de huizen zijn prachtig om te zien, bijna allemaal traditioneel en allemaal van hout . Dit betekent wel dat het dorp hier ook naar ruikt en naar kampvuur. Ook is het niet allemaal berekent op grote zware mensen zoals ik. Bij een veranda kraakt het gevaarlijk als ik even een handje kom geven . Iedereen kan er gelukkig om lachen. Herman laat de nieuwe school zien en het is echt een mooie school. Ook de kerk is prachtig, deze ligt op een heuvel en hier is ook een mata air een bron. Van hieruit is een leiding gelegd zodat er kranen op zijn aan gesloten maar de mensen gebruiken liever opgevangen regen water als drinkwater. Ze koken dit wel eerst en zetten lekker veel koffie en thee dat ze uit De stad bij de haven halen. En dat terwijl de traditionele thee veel lekkerder smaakt . Deze is met sereh en een soort gember. Tanpa gula untuk saya. Zonder suiker voor mij. Ze gebruiken hier nl veel suiker.